BEE with me.
social design - glocal concept
Meanderende paden, met narratieve kunst. Een echo-kamer antidode?
Meandering trails of narrative ART. An echo-chamber antidode?
Make it stand out.
Evenals gezonde voeding, zijn duurzame buurten bio-divers. Met cijfers, data kunnen we veel meten. Maar welzijn of de sociale voordelen van biodiversiteit, in stedelijke en landelijke buurten zijn moeilijker ‘meetbaar’. Indirecte, systemische gevolgen of disrupties vragen nl. om breeder kijken. Want een ‘ogenschijnlijke’ kleine handeling hier, heeft mogelijks gigantische gevolgen daar. Zelfs in die mate, dat het als mensheid, onze gezondheid én voortbestaan in gevaar brengt. Net dat gebrek aan bewustzijn over die complexe verwevenheid, disruptions, heeft desastreuse gevolgen, zoals op wereldwijde bijenpopulaties. En zonder bijen, geen bestuiving. Onderzoekers, aan de Leuphana Universiteit, schatten het toekomstig verlies aan plantaardige voedingsstoffen in op 40%. Kortom: met landbouw-chemicaliën, forever-chemicaliën en forever-plastics vergiftigen onze gronden, lucht, oceanen, dieren, mensen, voedsel én onze boeren. Alles.
Als ontwerpers en bouwsector zijn we flink mede-verantwoordelijk in het klimaatverhaal. Besef, ook na de feiten, veronderstelt drie zaken: ontwerp-fouten erkennen, een ‘sorry’ met bloemen én ‘herstellende’ ingrepen voor de aangerichte schade. Plus het essentiële aspect: de échte oorzaken onderzoeken en oplossen. Zulke bij- en vlinder-vriendelijke bermen, parkzones en tuinen zijn goedkoper in aanleg en vragen ook minder onderhoud. Een sorry met weidebloemen en een andere inrichting van onze openbare ruimte, dak- en privé tuinen, helpen al wat op weg. Zo wordt goed voor de planeet, ook goed voor de portemonnee. Voor je eigen tuin, kan je oa. bij mijn tuinlab, alvast wat inspiratie of ‘de mosterd’ halen.
Like healthy food, sustainable neighborhoods are bio-divers. With numbers or data we can measure a lot. But wellbeing or social advantages of bio-diversity, in urban and rural areas are more difficult to measure. Indirect, systemic consequences or disruptions need a broader perspective. Because a seemingly small action here, may have a huge consequence there. To the extent that it endangers our health and (global) survival. Precisely this lack of awareness of the complex interdependence of eco-systems, our fragility, has disastrous consequences, like on our global bee-population. No bees, no pollination, no food, globally. We’re unbalancing complex eco-systems, our whole planet, by feeding it excessive nitrogen emissions from life-stock, argro-chemicals (both fertilizers and pesticides), forever-chemicals, forever-plastics and irremovable nano-sized chemical particles. It’s pilling up in everything, including ourselves. We’re intoxicating our soils, oceans, air, animals, farmers, food and our kids. Bees are disappearing at a rate of 8 to 10% a year. If we humans don’t change our ways, pollinators will go extinct in about 8 to 10 years. As will global food-production, faming and so will we. So can we do things differently?
Even as designers and the building industry, our part in the climate story is huge. Accountability, even after the facts, assumes three things: acknowledging design mistakes, a ‘sorry’ with flowers and restorative measures for the damage done. Plus the crucial part: re-searching and solving root-causes. A sorry with ‘fields of wild flowers’ and a new way of designing our public space, roof- and private gardens are a step in the ‘kind’ direction. These bee and butterly-friendly verges, parks and gardens will save on landscaping- and maintenances costs. Helpful for our planet and our wallet.
Al wandelend en fietsend laaD ons met rust en positieve energie
De kunst van het wandelend re-connecteren. Met Marina Abramovic’s performance kunstwerk ‘The Great Wall Walk’, was connectie de bedoeling. Doch het omgekeerde gebeurde. Twee mensen, naar elkaar toe wandelend, over de Chinese muur. Om in het midden te DE-connecteren, een vrouw te breken. Hij ‘wandelde’ wat ‘vreemd’, tja, mannen, sommigen zijn inderdaad voorspelbaar. Een geweldige muur? Ironisch. Want dat is precies wat harde muren doen: echo-kamers bouwen. Muren die de reële gevolgen voor de ander verbergen, weg relativeren. Er galmt een eenzijdig verhaal en aanmoedigingen om verder te gaan. Op een pad dat niet het hele plaatje toont, de-connecteert en dat aan een hoge menselijke, natuurlijke én financiële prijs.
Maar een échte ‘great walk’, volgt een ander pad, eentje buiten ons eigen referentiekader of vooroordeel. Het loopt ‘off the beaten track’. In die zin vertelde Alexander Milov’s draad-kunstwerk, op het ‘Burning man’ festival meer over de menselijke natuur én basisbehoefte: connectie. Ruggen tegen elkaar, maar vanbinnen re-searching, her-zoekend naar connectie via ‘waarachtigheid’, oplossingen in plaats van ‘het grote gelijk’. Herstellende én verhalende-kunst, als je eigen woorden, je onderweg, doen struikelen.
While walking and cycling, recharge each-other with positive energy
The art of re-connecting while walking. In her performance art ‘The Great Wall Walk’, by Marina Abramovic, connection was the goal, but the opposite happened. Two people walking towards each other, across the Chinese wall. Dis-connect-ed in the middle, breaking a women. Men … yes, a two-timer, again, some men are boringly predicable. A great walk or wall? Ironic? As it’s exactly what cold and hard walls do: building echo-chambers, amplifying noise. While hiding the real consequences for ‘the other’. Echoing a one-sided story and encouragements to keep on walking, on a path not showing the whole picture. One that disconnects and this at a high human, planetary and financial cost.
But a ‘real great walk’, follows another path, one outside of our own myths and ‘frame of reference’, prejudice or bias. A path of the beaten track. In that ‘sense’ the wired-artwork of Alexander Milov told a more beautiful story. One much closer to human-nature: our need for human-connection. Back to back, but on the inside re-searching for connection, truthfulness and solutions. Getting it right, instead of being right. Restorative and narrative ART, when your own words stumble along the way.
Al wandelend en fietsend laaD ons met rust en positieve energie
De kunst van het wandelend re-connecteren. Met Marina Abramovic’s performance kunstwerk ‘The Great Wall Walk’, was connectie de bedoeling. Doch het omgekeerde gebeurde. Twee mensen, naar elkaar toe wandelend, over de Chinese muur. Om in het midden te DE-connecteren, een vrouw te breken. Hij ‘wandelde’ wat ‘vreemd’, tja, mannen, sommigen zijn inderdaad voorspelbaar. Een geweldige muur? Ironisch. Want dat is precies wat harde muren doen: echo-kamers bouwen. Muren die de reële gevolgen voor de ander verbergen, weg relativeren. Er galmt een eenzijdig verhaal en aanmoedigingen om verder te gaan. Op een pad dat niet het hele plaatje toont, de-connecteert en dat aan een hoge menselijke, natuurlijke én financiële prijs. Maar een échte ‘great walk’, volgt een ander pad, eentje buiten ons eigen referentiekader of vooroordeel. Het loopt ‘off the beaten track’. In die zin vertelde Alexander Milov’s draad-kunstwerk, op het ‘Burning man’ festival meer over de menselijke natuur én basisbehoefte: connectie. Ruggen tegen elkaar, maar vanbinnen re-searching, her-zoekend naar connectie via ‘waarachtigheid’, oplossingen in plaats van ‘het grote gelijk’. Herstellende én verhalende-kunst, als je eigen woorden, je onderweg, doen struikelen.
FAQs
Al wandelend en fietsend, laaD ons met rust en positieve energie
De kunst van het wandelend re-connecteren. Met Marina Abramovic’s performance kunstwerk ‘The Great Wall Walk’, was connectie de bedoeling. Doch het omgekeerde gebeurde. Twee mensen, naar elkaar toe wandelend, over de Chinese muur. Om in het midden te DE-connecteren, een vrouw te breken. Hij ‘wandelde’ wat ‘vreemd’, tja, mannen, sommigen zijn inderdaad voorspelbaar. Een geweldige muur? Ironisch. Want dat is precies wat harde muren doen: echo-kamers bouwen. Muren die de reële gevolgen voor de ander verbergen, weg relativeren. Er galmt een eenzijdig verhaal en aanmoedigingen om verder te gaan. Op een pad dat niet het hele plaatje toont, de-connecteert en dat aan een hoge menselijke, natuurlijke én financiële prijs. Maar een échte ‘great walk’, volgt een ander pad, eentje buiten ons eigen referentiekader of vooroordeel. Het loopt ‘off the beaten track’. In die zin vertelde Alexander Milov’s draad-kunstwerk, op het ‘Burning man’ festival meer over de menselijke natuur én basisbehoefte: connectie. Ruggen tegen elkaar, maar vanbinnen re-searching, her-zoekend naar connectie via ‘waarachtigheid’, oplossingen in plaats van ‘het grote gelijk’. Herstellende én verhalende-kunst, als je eigen woorden, je onderweg, doen struikelen.
Zintuigen: en route small the flowers
Zien, ruiken, voelen en horen. ‘En route’ zijn er bloemen. Met behulp van lokale boeren, natuur- en bosbeheer omzomen weidebloemen de paden. Neem de TIJD, ons schaarste goed én ‘smell the flowers’. Locaties gekozen om hun uitzicht, omdat ‘de natuur al mooi genoeg is’. Een omgewaaide boom, wordt zitbank. Tactiliteit en geleefde imperfectie: een gepatineerde ruwe stam, met geboorde gaatjes. Eerst zitbank en insectenhotel, later komt de stam terug in de bos-kringloop. De gaatjes krijgen dan broed-deuvels van paddestoelen. Zwammen worden hier bewust ingezet, als hersteller van grond-vervuiling, door myco-herstel of mycoremediation. Kortom: een rustpunt met ruggesteun, als herstellend antigif voor maatschappelijke- en bodem toxiciteit. Om zowel voor mens als natuur, een ‘gezonde’ voedingsbodem te creëren. Want voor échte LIEF-hebbers valt er naast vogels, ook ander moois te horen.
Techno én eco-logisch - herstellend antigif voor maatschappelijke toxiciteit
Inscannen van de QR-code met je GSM, geeft toegang tot gepersonaliseerde boodschappen, ‘storytelling’, elkaars verhaal, in de vorm van augmented reality, dans, poëzie, literatuur of muziek. Bart Moeyaert, leest voor? Al wandelend van bank tot bank, open je zo persoonlijke boodschappen, antigif voor omgevings-toxiciteit die dis-connecteerd. Aan iedere rustpunt een ‘messages in a bottle’, zoals een ‘mixed-tape’ of playlist. Eén die iemand speciaal voor jou maakte, om samen op te laden, te re-connecteren. Wandelend tussen banken ‘om afstand’ tussen mensen te overbruggen.
Het ontwerp vertrekt vanuit rest-stromen uit duurzame bosbouw: de omgewaaide boom. Bij terugkeer naar de bos-kringloop, wordt er zoals eerder voor de mens, herstellend antigif toegevoegd voor de natuur. Deuvels met sporen van paddestoelen, die bank voor bank, toxines afbreken. Het eenvoudige ontwerp, richt zich op een ‘DIY’- aanpak door medewerkers van het lokaal natuur- en groen beheer. Lokale productie, een stam met gaatjes, wordt aangevuld door een DIY-pakket van herbruikbare onderdelen: 3 RVS schroefpalen, 1 ruggesteun en 18 herbruikbare schroeven. De ingezette sporen in de broed-deuvels worden aangepast aan streekeigen soorten en bodem-noden.
“It all begins with an idea. Maybe you want to launch a business. Maybe you want to turn a hobby into something more. Or maybe you have a creative project to share with the world. Whatever it is, the way you tell your story online can make all the difference.”
— Squarespace